Balansverslag
1) Welke literaire boeken spraken je
bijzonder aan en waarom? Geef voorbeelden en argumenten.
Het boek ‘Post voor Mevrouw Bromley’ en ‘De engelenmaker’ van Stefan Brijs zijn naar mijn idee hele goede boeken. Zijn schrijfstijl vind ik fijn om te lezen. Daarom heb ik van hem nog een tweede boek gelezen. Het zijn dikke boeken, maar niet langdradig, door de korte en krachtige zinnen. De informatie die werd gegeven was allemaal ‘to the point’, terwijl bij andere schrijvers zinnen voorkwamen met een heleboel onzin zonder dat zij echt een punt maakten. Een boek met de schrijfstijl waarin veel lange onbenullige zinnen voorkwamen is bijvoorbeeld 'Max Havelaar of de koffieveilingen van de Nederlandse handelsmaatschappij’ van Eduard Douwes Dekker.
2) Welke literatuurlessen zijn belangrijk voor je geweest? Om welke redenen?
De lessen waarin ik heb geleerd om een boek te beoordelen waren voor mij belangrijk. Dat is belangrijk geweest, omdat ik dat later nog moest toepassen en omdat ik nu een gerichte mening kon geven over een boek, waarbij ik niet zomaar in het wilde weg vertelde wat ik van het boek vond met allemaal onsamenhangende subjectieve argumenten. Nu kan ik geordend werken en tijdens het lezen al een mening vormen in plaats van achteraf. Dit is handig, omdat ik later niet meer van elk boek dat ik lees een verslag moet maken, maar toch een mening heb gevormd.
3) Welke ervaring(en) met literatuur hebben absoluut weerstand opgeroepen? Hoe verklaar je die weerstand? Wanneer je bijvoorbeeld iets saai vond, kwam dat volgens jou door een gebrek aan kwaliteit van de schrijver of door jouw manier van lezen?
Mijn weerstand kwam vaak voort uit onbegrip die ik tegenover een schrijver had. Als ik namelijk merkte dat een schrijver te lang en te veel wilde vertellen met behulp van details om te laten zien dat hij ergens veel van af wist of om iets realistisch te laten lijken, vond en vind ik dat zo’n schrijver faalt in het realistisch laten lijken van iets en omdat hij zijn kennis zo uitgebreid vertelde was dat voor mij een teken van arrogantie. Ik ‘mocht’ dan als het ware de schrijver niet meer en vond zijn boek automatisch saai. Dit lag dus volkomen aan mij, maar wel met de onbewuste medewerking van de schrijver.
4) Ben je in de loop van de tijd dat je met literatuur bezig was er anders naar gaan kijken? Probeer die ontwikkeling bij jezelf vast te stellen. Geef voorbeelden van wat je nu beter kunt.
Ik heb altijd van lezen gehouden, maar ik had vroeger nooit een beargumenteerde mening over boeken. Ik vond een boek leuk of niet leuk. En waarom? Ja eh… daarom? Mijn mening kan ik nu zonder aarzelen vormen en ik weet dat mijn mening niet ‘slecht’ zal zijn, omdat ik goede argumenten aan kan dragen. Ik heb echter ook geleerd dat literatuur niet alleen lezen is. Onder literatuur valt immers ook de tijd waarin een schrijver een boek heeft geschreven. Tijdens het lezen wilde ik dat nogal eens vergeten en vond ik sommige dingen krom gedacht en waren bepaalde scènes heel negatief en kwam er voortdurend (zelf)moord in voor. Toen ik erachter kwam dat dat onder de literaire stroming Romantiek viel, had ik ineens meer sympathie voor een schrijver. Je leert op die manier niet alleen boeken te lezen en te beoordelen, maar ook jezelf in te leven in de tijd en omgeving van de schrijver.
5) Loop je blog nog eens door en stel vast waarmee je uiteindelijk al dan niet tevreden kunt zijn, waar het gaat om je aanpak bij het werkproces en je studievaardigheden. Geef voorbeelden. Met welke werkvormen kon je goed uit de voeten, met welke niet? Waarom?
Ik ben zeer tevreden over mijn blog. Zodra er een verslag moest worden gemaakt, koos ik zodra het kon voor het algemene leesverslag. Ik wist tijdens het lezen al waar ik op moest letten en tegenwoordig stop ik papiertjes tussen de bladzijden waar ik bepaalde gedachtes voor in het verslag bij kreeg. Ik merk dat ik heel erg ben gegroeid. Mijn verslagen werden duidelijker en van betere kwaliteit. Ik kreeg er ook steeds meer plezier in om leesverslagen te maken, terwijl ik daar eerst een gloeiende hekel aan had. Een boek lezen vond ik leuk, maar dat vervelende verslag daarna niet. Nu merk ik dat je met dat verslag jezelf helpt het boek helemaal te begrijpen.
Ik vond het heerlijk om betogend te schrijven (daarbij denkend aan de Max Havelaar). Ik vond dat helemaal geen leuk boek, maar ik kon wel goed vertellen waarom dit boek in de literaire stroming Romantiek thuis hoorde.
De enige werkvorm waar ik heel slecht mee uit de voeten kon, was het maken van een samenvatting. Ik was ook erg blij toen in latere leesverslagen de samenvattingen van internet gehaald mochten worden. Ik vind het moeilijk om alle belangrijke punten uit een verhaal te halen, terwijl naar mijn idee het hele verhaal heel belangrijk was. Zeker als een boek veel verhaallijnen had en ik dacht aan de samenvatting die ik in de vierde klas gemaakt had, was ik opgelucht dat die verschrikking mij niet nog een keer hoefde te overkomen.
6) Welke plaats denk je dat de literatuur in het vervolg van je leven te kunnen geven?
Deze vraag verdient een literair antwoord! Ik denk dat literatuur in het vervolg van mijn leven naar de achtergrond zal schuiven. Als aankomende aardwetenschappelijke student geloof ik niet dat ik literaire stromingen of mijn mening over boeken zal moeten geven. Mijn lees-kilometers zijn wel heel ver gevorderd en daar ben ik zeer dankbaar voor. Ik lees nu veel moeilijkere boeken dan eerst. De blog gaf mij ook aansporing om betere boeken te lezen. Iedereen kon namelijk zien wat ik had gelezen en gemaakt en als ik er veel werk in had gestoken en het later terug las op mijn blog, voelde ik (gepaste) trots.
Ik geloof dat ik veel gegroeid ben en vind het zelfs jammer dat we pas in de vierde klas zijn begonnen met het produceren van een blog.
7) Welk advies heb je voor je literatuurdocenten?Het boek ‘Post voor Mevrouw Bromley’ en ‘De engelenmaker’ van Stefan Brijs zijn naar mijn idee hele goede boeken. Zijn schrijfstijl vind ik fijn om te lezen. Daarom heb ik van hem nog een tweede boek gelezen. Het zijn dikke boeken, maar niet langdradig, door de korte en krachtige zinnen. De informatie die werd gegeven was allemaal ‘to the point’, terwijl bij andere schrijvers zinnen voorkwamen met een heleboel onzin zonder dat zij echt een punt maakten. Een boek met de schrijfstijl waarin veel lange onbenullige zinnen voorkwamen is bijvoorbeeld 'Max Havelaar of de koffieveilingen van de Nederlandse handelsmaatschappij’ van Eduard Douwes Dekker.
2) Welke literatuurlessen zijn belangrijk voor je geweest? Om welke redenen?
De lessen waarin ik heb geleerd om een boek te beoordelen waren voor mij belangrijk. Dat is belangrijk geweest, omdat ik dat later nog moest toepassen en omdat ik nu een gerichte mening kon geven over een boek, waarbij ik niet zomaar in het wilde weg vertelde wat ik van het boek vond met allemaal onsamenhangende subjectieve argumenten. Nu kan ik geordend werken en tijdens het lezen al een mening vormen in plaats van achteraf. Dit is handig, omdat ik later niet meer van elk boek dat ik lees een verslag moet maken, maar toch een mening heb gevormd.
3) Welke ervaring(en) met literatuur hebben absoluut weerstand opgeroepen? Hoe verklaar je die weerstand? Wanneer je bijvoorbeeld iets saai vond, kwam dat volgens jou door een gebrek aan kwaliteit van de schrijver of door jouw manier van lezen?
Mijn weerstand kwam vaak voort uit onbegrip die ik tegenover een schrijver had. Als ik namelijk merkte dat een schrijver te lang en te veel wilde vertellen met behulp van details om te laten zien dat hij ergens veel van af wist of om iets realistisch te laten lijken, vond en vind ik dat zo’n schrijver faalt in het realistisch laten lijken van iets en omdat hij zijn kennis zo uitgebreid vertelde was dat voor mij een teken van arrogantie. Ik ‘mocht’ dan als het ware de schrijver niet meer en vond zijn boek automatisch saai. Dit lag dus volkomen aan mij, maar wel met de onbewuste medewerking van de schrijver.
4) Ben je in de loop van de tijd dat je met literatuur bezig was er anders naar gaan kijken? Probeer die ontwikkeling bij jezelf vast te stellen. Geef voorbeelden van wat je nu beter kunt.
Ik heb altijd van lezen gehouden, maar ik had vroeger nooit een beargumenteerde mening over boeken. Ik vond een boek leuk of niet leuk. En waarom? Ja eh… daarom? Mijn mening kan ik nu zonder aarzelen vormen en ik weet dat mijn mening niet ‘slecht’ zal zijn, omdat ik goede argumenten aan kan dragen. Ik heb echter ook geleerd dat literatuur niet alleen lezen is. Onder literatuur valt immers ook de tijd waarin een schrijver een boek heeft geschreven. Tijdens het lezen wilde ik dat nogal eens vergeten en vond ik sommige dingen krom gedacht en waren bepaalde scènes heel negatief en kwam er voortdurend (zelf)moord in voor. Toen ik erachter kwam dat dat onder de literaire stroming Romantiek viel, had ik ineens meer sympathie voor een schrijver. Je leert op die manier niet alleen boeken te lezen en te beoordelen, maar ook jezelf in te leven in de tijd en omgeving van de schrijver.
5) Loop je blog nog eens door en stel vast waarmee je uiteindelijk al dan niet tevreden kunt zijn, waar het gaat om je aanpak bij het werkproces en je studievaardigheden. Geef voorbeelden. Met welke werkvormen kon je goed uit de voeten, met welke niet? Waarom?
Ik ben zeer tevreden over mijn blog. Zodra er een verslag moest worden gemaakt, koos ik zodra het kon voor het algemene leesverslag. Ik wist tijdens het lezen al waar ik op moest letten en tegenwoordig stop ik papiertjes tussen de bladzijden waar ik bepaalde gedachtes voor in het verslag bij kreeg. Ik merk dat ik heel erg ben gegroeid. Mijn verslagen werden duidelijker en van betere kwaliteit. Ik kreeg er ook steeds meer plezier in om leesverslagen te maken, terwijl ik daar eerst een gloeiende hekel aan had. Een boek lezen vond ik leuk, maar dat vervelende verslag daarna niet. Nu merk ik dat je met dat verslag jezelf helpt het boek helemaal te begrijpen.
Ik vond het heerlijk om betogend te schrijven (daarbij denkend aan de Max Havelaar). Ik vond dat helemaal geen leuk boek, maar ik kon wel goed vertellen waarom dit boek in de literaire stroming Romantiek thuis hoorde.
De enige werkvorm waar ik heel slecht mee uit de voeten kon, was het maken van een samenvatting. Ik was ook erg blij toen in latere leesverslagen de samenvattingen van internet gehaald mochten worden. Ik vind het moeilijk om alle belangrijke punten uit een verhaal te halen, terwijl naar mijn idee het hele verhaal heel belangrijk was. Zeker als een boek veel verhaallijnen had en ik dacht aan de samenvatting die ik in de vierde klas gemaakt had, was ik opgelucht dat die verschrikking mij niet nog een keer hoefde te overkomen.
6) Welke plaats denk je dat de literatuur in het vervolg van je leven te kunnen geven?
Deze vraag verdient een literair antwoord! Ik denk dat literatuur in het vervolg van mijn leven naar de achtergrond zal schuiven. Als aankomende aardwetenschappelijke student geloof ik niet dat ik literaire stromingen of mijn mening over boeken zal moeten geven. Mijn lees-kilometers zijn wel heel ver gevorderd en daar ben ik zeer dankbaar voor. Ik lees nu veel moeilijkere boeken dan eerst. De blog gaf mij ook aansporing om betere boeken te lezen. Iedereen kon namelijk zien wat ik had gelezen en gemaakt en als ik er veel werk in had gestoken en het later terug las op mijn blog, voelde ik (gepaste) trots.
Ik geloof dat ik veel gegroeid ben en vind het zelfs jammer dat we pas in de vierde klas zijn begonnen met het produceren van een blog.
Blijf doorgaan met de blogs! Het werkt efficiënt en nooit hoeft iemand bang te zijn dat verslagen uit drie jaar kwijtraken voordat de mondelingen zijn geweest.
Helaas heb ik in de vierde klas heel weinig gedaan aan literatuur. Ik moet met schaamte toegeven dat ik niet eens meer weet wat er in de lessen behandeld is geweest. De lessen vielen mij over het algemeen tegen.
Ik vond het zelf presenteren van de stof geen goed idee. Mensen die iets niet goed hadden voorbereid, verpesten de uitleg voor de rest van de klas en het was altijd maar gokken of de punten die zij als belangrijk beschouwden ook echt belangrijk waren. De presentaties zoals ze waren in de vijfde klas was dus geen goed idee en ik heb in die lessen ook weinig opgestoken. Terwijl ik wel veel wist van de ene schrijver die ik had behandeld (die niet eens in de toets voor kwam).
In de zesde klas hebben we gewerkt met posters waarop je een samenvatting moest maken. Dit was al een beter plan, want nu moest je een groter gedeelte van de stof uitpluizen en reproduceren in een samenvatting. Het jammere waren weer de presentaties. Die werden niet serieus genomen. Misschien is het daarom goed om een bepaalde druk tegenover de presentaties te zetten, waardoor die wel serieus genomen moeten worden.
Zou er iets gedaan kunnen worden aan de
duidelijkheid over de niveaus van boeken? In de mediatheek lag namelijk wel een
lijst met boeken, maar die stonden niet allemaal in de kast en de boeken die in
de kast stonden, waren heel vaak niet te vinden in de lijst. Daardoor wist ik
niet wat nou precies mijn niveau per boek was…
Ik wil de docenten die ik heb gehad voor het
vak Nederlands bedanken, omdat zij mij verder hebben geholpen bij het vormen
van mijn literaire kennis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten